Sinds 2000 is ontbossing in Honduras, Guatemala en Nicaragua de hoogste in Zuid Amerika en in de wereld. Vanaf 2005 is dit alleen maar gestegen. Ontbossing is vaak een gevolg van zwakke overheden, armoede, klimaatverandering, illegale kap, grote infrastructuurprojecten en grootschalige agricultuurprojecten. Maar ook drugssmokkel heeft ontbossing in de hand gewerkt.
Honduras en Guatemala hebben beide zwakke overheden, en dienen als doorvoerlanden van cocaïne naar Mexico en de VS. De stijging van de intensivering van drugstoevoer via Honduras is ongeveer gelijk met de stijging aan verlies van oerwoud.
Wat zijn de oorzaken van deze correlatie?
- Bossen zijn ideaal voor clandestiene wegen en landingsbanen.
- Inheemse volkeren en kleine boeren zijn beschermers van oerwoudbehoud. Maar zodra het bos wordt gebruikt om drugs te smokkelen, zijn ze machteloos tegen corruptie, eigendomsfraude, en geforceerde migratie, tegenover de narco-gekapitaliseerde smokkelaars. Oerwoudbeheerders worden bedreigd om narco-zones te betreden en staatsfunctionarissen worden omgekocht met geld.
- De winsten die DTO’s (Drug Trafficking Organizations) verdienen aan smokkel, worden wit gewassen door bossen te kappen en plaats te maken voor agricultuur. Zo kunnen zij hun geld witwassen middels hun nieuwe bedrijven. Met hun gewonnen land kunnen ze vervolgens meer land bezitten en daardoor meer controle uitoefenen, ook ten opzichte van concurrerende DTO’s.
In het rapport The Drug Problem In the Americas, beschrijft Organization American States (OAS) het falen van de door de VS geleide op verboden gerichte War on Drugs. Zij vinden dat overheden zich meer moeten richten op de vraagkant, in plaats van op het gevestigde, aanbodgerichte beleid.
